رفیق

از نزدیک نگاش کردم...

همون بچه ی ده بیست سال پیش رو تو چشماش دیدم...

و من چقدر دوستش داشتم...خواستم بگم خیلی زیبایی...نشد.

(امروز منو از خونه مون برد کافه، و بعدش چرم آذین که کارت بانکیم رو جا گذاشته بودم ! و بعدش خونه پیاده م کرد. برای تشکر از استعلاجی ها هم برام سوغاتی آورده بود !)

دوست هامو بر چه اساسی انتخاب میکردم، الله اعلم !

# خوشحالم رفقایی دارم ، کم تعداد ، ولی ناب و درجه یک !

*از ۸۱ تا ۱۴۰۱ !