...SOS...

هو الخبیر تاحالا با زبون روزه آپ نکردم.بنویسم؟...باشه.....یکی بود.یکی نبود.دخترکی بود که گاهی خسته میشد از بیدلی..گاه از دلدادگی..گاه از نفس کشیدن..گاه انقد آسون دل میکند از چیزایی که برا داشتنشون شبا بیخوابی کشیده که تلخنده ش میگرفت..گاه میگف"من"رانده شده م نه شیطان..گاه میگف تا شقایق هس محکومی به زندگی...گاه میگف جاش تو این دنیا نیس.ی روز افسرده به نظر میرسید..از آینه ای ک روبروش بود خجل شد و از انعکاسش وحشت زده..لحظات تلخ بی خدایی جلوی چشاش تداعی شد و بیشتر ترسید..تمام توانشو بکار برد تا چشمه ی رو به موت امیدش خشک نشه...حس خوبی نبود زندانی شدن تو خود دانی..سعی میکرد بلند شه از خواب غفلت ساختگی..اشکاشو پاک کرد..تاوان سختی برای چیزایی که فهمیده بود پرداخت..فهمید فرق بین عشق و هوسو,بین حقیقت و واقعیت,بین نخواستن و نتونستن,بین زندگی و زنده مانی,بین آسایش و آرامش...بلند شد..ایستاد.اشکاشو پاک کرد..تصمیم به "زندگی"گرفت و گم نکردن خدا و خود عالی.خواس تا خدا و و پروانه های دورشو خوشحال کنه..شاید تنها امیدش همین بود..میدونس فرصت کمه و دامنه زندگی توی همین سادگی ها تعریف شده..کمی سختی کشید..شایدم کمی بیشتر از کمی!! هه!آدما عادت دارن به گذشته شون نگا کنن و زیر لب بگن چقدر خام بودن و حالا پختن..ادعا نمیکنم..اعتراف میکنم به خامی..فقط کمی تف خوردم..نمیشه همه چیو گذاش به پای تقدیرالهی..چون آدما صاحب قدرت خطرناکین بنام اختیار..گذر زمان حلال خوبیه!و نگرانی بی فایده. و تو....امیدوارم زندگیتو از نو ساخته باشی و اجازه ندی غم گذشته و دغدغه آینده فرصت لذت الآنتو ازت بگیره..آروم باشی و لبخند رضایت رو لبات حک شده باشه..باشی و خدات باشه برات..هدفت رو ببینی و قاطعانه سمتش بری..خوب بمون.. التماس دعا My Great Dreams ...